İşini iyi yapar, elinden her iş gelirdi.
Boya amaçlı girdiği mekanlarda eksik gedik ne varsa gidermeye çalışırdı.
Bu yüzden müşterisi çoktu.
Özellikle ilkbaharda boya badana işleri için randevu ile çalışırdı.
Bir özelliği daha vardı ki, herkes kabullenmişti.
Sohbeti çok sever, daire veya ev sahipleri ile badana işlerinin yanında muhabbeti kaynatırdı.
Güzel ve gösterişli evleri boyarken belki de kendi ailesinin de böyle evlerde oturmasını hayal ederdi.
Bir gün ümit ışığı doğdu.
Hem kendisine hem de komşularına.
Çünkü Demirkapı'da oturuyordu.
Ve bölge için kentsel dönüşüm çalışmalarına başlanacağı ifade ediliyordu.
Plan, proje, belediye meclis sürecini ısrarla takip etti.
Ama süreç çok uzamıştı.
Hem maliyet hem de fiziki açıdan zor bir proje idi.
Bir ara umutsuzluğa kapıldı.
Sonra tekrar ümitler yeşerdi.
Zira ilgili bakanlık projeye destek verecek, meclis kararıyla Osmangazi Belediye Başkanı Sayın Mustafa Dündar'da yetkili kılınarak bakanlıkla görüşmeleri sürdürecekti.
Latif Usta ümidini yitirmemişti. O kadar ki yeni projede dairesini bile aynı sokaktan istiyordu.
Olmaz dedi, Doganbey Kentsel Dönüşüm Projesinden tecrübeli dostları, kura çekilecekti.
Ama o yine de ısrarlıydı.
Evet, bekliyor bölge sakinleri dönüşüm projesinin bir an önce başlamasını.
Çünkü biliyorlar ki, yedi sene önce Osmangazi Belediye Başkanlığının yaptırdığı Kentsel Dönüşüm Master Planı Çalışmasında Uludağ yamaçlarındaki semtlerimiz "mutenalaştırılmış" bölge (özellikli) olarak nitelendirilmişti.
Bu nedenden dolayı yıllardır bekledikleri özel bir semt ve hayat artık onlarında hakkıydı.
Son söz;
Ümidini yitirme Latif usta.
